je bent als een vlinder zo licht,
je vleugels gespreid in de zon
we laten je los
je vliegt de wolken tegemoet,
hoger dan wij kunnen komen
je vleugels dragen het gemis
de zon komt op en gaat weer onder,
we verwarmen ons aan haar
ze verdrijft de ergste kou in ons
vlieg maar, rust maar
het is stil boven de wolken en licht
jij, zo ver weg, bent ons altijd nabij
Lut Natens (Rotselaar)
