Nu longkruid woekert naast wilde hyacinten
staan we hier met haperende handen.
We hadden zo graag
je nog een keer aangeraakt
met de gloed van onze vingertoppen,
een zoen doen bloesemen op je huid,
vergeet-me-nietjes gewikkeld
tussen je laatste gedachten.
We zaaien zeelavendel, planten zwaardlelies
om je later terug te vinden in het paars van hun kroonblaadjes
en in alle kleuren van alle bloemen die je worden zal.
Herinneringen aan jou zullen bloeien, overal.
Sarah Michaux (Aarschot)
